Біздің еліміз ұшқан құстың қанаты талатын, бір қиыры мен екіншісіне жету үшін айшылық жолдарды басып өтуге болатын ұлан-ғайыр, кең байтақ екендігі Алланың қолдауымен, ата-бабаның қанымен бұйырған бақыт екендігіне ешкім көз жұма қоймас. Біздің аудан да – сол қасиетті жердің бір пұшпағы. Өзіндік табиғи байлықтары мен өзгеше сұлулығымен ерекшеленеді. Алланың нұры жауған жер. Ауданда жаңа нысандар бой көтеріп, халықтың тұрмыс-тіршілігі түзеліп, …
Қазақстан мен Қытай арасындағы шекара ашылғаннан бастап қандастарымыз бірінен соң бірі тарихи отанына ағылып көшіп келіп жатты. Жай келген жоқ ұмыт болған ұлттық құндылықтарымызды жаңғырта келді. Солардың бірі – Зорагүл Орынбасарқызы. Он үш жыл бұрын ауданымыздың Қырғызсай ауылына қоныс тіккен екен. Қытайдағы кәсіптік мектебінде тігінші мамандығында білім алып, іс тігуді отбасының табыс көзіне айналдырған. Он екі жылдан бері ауыл тұрғындарының …
Кочиға чиқивелип, саатлап гәплишип олтиридиған аялларға немә дәйсиз? Дәрваза немә, там немә? Дәрвазилар қапқа, тамлар пәрдиләр. Һәр қандақ үсти очуқ нәрсигә микроб қониду. Һәр қандақ үсти йопуқ нәрсиниң нәми, шорлуғи чапсан көтирилиду. Һаятта инсанниң нәзәри чүшкәндә, тохтап қалидиған җәриянларму бар. Та мәрригә йәткичә бири көрмәй туруши лазим болған ишларму бар. Шуниң үчүн тамлар керәк. Әйнә шуниң үчүнму һәр кимниң өз …
Жүрегінің түбінде шошайып отырған күдік Қатираны жынды қылды. Жанына мұң қаптырған бұл істің емі жоқ, оны сілкіп тастайтын дәрмен тағы да жоқ. Ішіндегі уілдеген желден қымтана алмай дел-сал. Емші, көріпкел десе-ақ сайтаны ұстаушы еді, сол жолы сол бір әйелге үйірілді де қалды. Өзі тартымды, сөзі салмақты. – Адал, ақ көңіл, сенгіш екенсіз, – деді құмалақтарын шашып жіберіп. Жағымды сөзді кім …
Кәнҗисиниң оғлиға сүннәт тойиға тәрәддут қиливатқанда, тәсадипи дадисиниң тави болмай қалди. Төрт күн яттидә, бәшинчи күни һаятлиқтин көз жумди. – Балилирини әнди адәм қилип, әнди аяқлиримизни созуп яшаймиз дегәндә, төрәм. Мени ялғуз ташлап кәткән, төрәм. Һәҗләргә баралмай, арманда кәткән, төрәм…, – дәп жиғлаватқан анисиға қарап балилириниң меһир толған диллири техиму езиләтти. «Тирикчилик тәшвиши қурисун, шу атам билән анамни һәҗгә әвәтишни …
Аманат сөзі кішкентай кезімізден құлағымызға құйылып, санамызға сіңісіп, оның үлкен тапсырма, өсиет екендігі қанымызға қалыптасып өскен ұрпақпыз. Аманатқа қиянат жасауға болмайтындығын бұлжытпай орындайтын заңдай қабылдаймыз. Аманаттың түп негізінде сенім жатыр. Сондықтан аманатты орындауға зор мән беріліп, ал оны мойнына алған адамға қарыз саналған. Аманат көнеден келе жатқан біздің ұлттық құндылықтарымыздың бірі деп қарасақ артық кеткендік болмас. Баяғыда жат жерде жазым …
Мунасивәт билдүрүштә әң муһим нәрсә – уйғунлуқ. Һәр бир инсанниң башқа бир инсанға, буюмға яки һадисигә нисбәтән жүригидә мәйли сәлбий болсун, мәйли иҗабий болсун, немиләр болмайду: йә һәсәт, йә һәвәс, муһәббәт яки нәпрәт, пәрвасизлиқ яки һөрмәт… Немә болушидин қәтъий нәзәр, әйнә шу һиссиятқа йүзләнгән яки чәкләнгәнләрму болиду. Бу сезим һәқму, наһәқму, адаләтликму, адаләтсизму, буни халисанә баһалайдиған киши болса – үчинчи …
Мән бу мәктүпни дәрткә толған арман билән йезиватимән, десәм, хата болмиса керәк. Чүнки қериғанда бешимизға чүшкән бу тәшвиштин өзәмни қоярға жай тапалмай қалдим. Келинимниң әйиви түпәйли йолдишим иккимиз нәврилиримизниң дидариға тоюштин қийналмақтимиз. Йешим атмиш сәккиздә, йолдишим йәтмиш яшни егилигән. Үч нәпәр пәрзәндимиз бар. Ялғуз қизим турмушқа чиқип, өз һәләкчилиги билән өзи болуп кәткән. Чоң оғлумизни жигирмә бир йешида өйләндүрдуқ. Кичик …
Дүниедегі ең ұлы сезімдердің бірі – достық. Әр адам дүниеге келгеннен кейін, ес білгеннен-ақ жан дүниесіндегі сырын, мұң-шерін тарқатып, қуанышы мен қайғысын бөлісетін, жанына жақын дос іздейді. Онымен қандай да бір қиындыққа тап болған жағдайда ақылдасып, ой бөлісіп, шешім шығарасың. Басқаға адал дос болу үшін, ең алдымен бойыңнан түсінік, адалдық, тыңдай және ести білу, ақыл бере алу сияқты қасиеттердің табылғандығы …
Атақ, мәнсәп, мәртивә. Бәзи бир вақиәләрниң гувачиси болмиғинимда, ушбу сөзләр абройлуқ кишиләргә берилидиған салаһийәт дәп чүшәнгән болар едим. Әпсус, қув байлиқ шан-шөһрәтниңму қәдрини қоймапту, әмәсму. Медаль-орденларниң түр-түри көпәйгәчкиму билмидим, әйтәвир, бүгүнки күни мәйдисигә вал-вул қилип бәлгү таққанлар нурғун. Көпкә бирдәк топрақ чачмаймән, әлвәттә. Лекин бәзидә шу намға лайиқ инсанлар көләңкидә қелип, янчуғи қелинлар алға өтүп кетидекән… Әгәр, һөрмәткә мунасип адәмниң …
